یک نظریۀ تازه دربارۀ علت انقراض «هابیتها»
این تصاویر ( یک نظریۀ تازه دربارۀ علت انقراض «هابیتها» )، نه صرفاً عکس، بلکه دروازههایی به گذشتهاند. هر بازیگر در این فریمها، قصهای از روزگاران پیشین را بازگو میکند. ما شما را به یک سفر در زمان دعوت میکنیم تا از میان آلبومهای خاطره عبور کنیم و دوباره لحظاتی درخشان از زندگی و هنر آنها را در قاب چشمانمان مرور کنیم. اینجا تونل زمان است؛ جایی که نوستالژی زنده میشود.
مطالعهای جدید نشان داده که کاهش بارش باران ممکن است نقش مهمی در انقراض گونه انسان باستانی فلورسی داشته باشد؛ گونهای که با الهام از داستان «ارباب حلقهها» به نام «هابیت» شناخته میشود.
فرادید| گونه انسان باستانی و کوچک Homo floresiensis که به «هابیت» معروف است، ممکن است نزدیک به ۵۰.۰۰۰ سال پیش منقرض شده باشد. دلیل احتمالی این انقراض کاهش بارش باران و در نتیجه کاهش شمار شکارهای قابلدسترسی بوده است. این شرایط ممکن است هابیتها را مجبور کرده باشد به مناطقی مهاجرت کنند که در آنجا با انسانهای امروزی رقابت میکردند.
به گزارش فرادید، محققان تأکید میکنند کمبود بارش تنها دلیل انقراض هابیتها نبوده است. فوران آتشفشانی که حدود ۵۰.۰۰۰ سال پیش رخ داده هم ممکن است عامل مهمی در این انقراض بوده باشد.
تاکنون فسیلهای هابیت تنها در یک غار به نام Liang Bua در جزیره فلورز اندونزی یافت شدهاند. از زمان گزارش عمومی کشف H. floresiensis در سال ۲۰۰۴، دانشمندان تلاش کردهاند نحوه زندگی این گونه کوچک و دلایل انقراض آن را بررسی کنند.
مطالعهای که روز دوشنبه (۸ دسامبر) در مجله Communications Earth & Environment منتشر شد، نشان میدهد بارش باران در جزیره پیش از ۵۰.۰۰۰ سال پیش به شکل قابلتوجهی کاهش یافته است. همچنین جمعیت پوشیدهدندان، یک سرده از خویشاوندان فیل که اکنون منقرض شده و هابیتها شکار میکردند نیز قبل از ناپدید شدن از فلورز حدود ۵۰.۰۰۰ سال پیش کاهش یافته بود.
تیم تحقیقاتی برای تعیین تغییرات بارش باران، یک استالاگمیت (چکیدهسنگ) از غار Liang Luar نزدیک Liang Bua را بررسی کرد. استالاگمیتها زمانی شکل میگیرند که آب تبخیر شده و کربنات کلسیم تشکیل میدهد. زمان کمبود آب، سرعت رشد استالاگمیت کاهش مییابد و نسبت کلسیم به منیزیم تغییر میکند. با اندازهگیری این نسبت، محققان توانستند زمان کاهش یا افزایش بارش و میزان آن را تعیین کنند.
نتایج نشان داد میانگین بارش سالانه از ۱۵۶۰ میلیمتر ۷۶.۰۰۰ سال پیش به ۹۹۰ میلیمتر ۶۱.۰۰۰ سال پیش کاهش یافته است. این میزان کاهش بارش تا ۵۰.۰۰۰ سال پیش ادامه داشته است، زمانی که فوران یک آتشفشان نزدیک سبب پوشیده شدن جزیره با لایهای از سنگهای فورانی شد.
وقتی محققان بقایای دندانهای پوشیدهدندان (استگادون) را بررسی کردند، متوجه شدند جمعیت این حیوانات بین ۶۱.۰۰۰ تا ۵۰.۰۰۰ سال پیش کاهش یافته و پس از فوران به طور کامل ناپدید شدند. پژوهشگران معتقدند کاهش بارش سبب کاهش جمعیت آنها شده و زندگی هابیتها را دشوارتر کرده، چرا که این حیوان جزو منابع اصلی تغذیه آنها بوده است.
با کاهش بارش، ممکن است جمعیت استگادونها به سواحل جزیره مهاجرت کرده باشد و هابیتها آنها را دنبال کرده باشند.
نیک اسکراکسون، دانشمند هیدرولوژی و محیطهای باستانی و نویسنده مقاله توضیح داده: «ما حدس میزنیم اگر جمعیت استگادون به دلیل کاهش جریان رودخانهها در حال کاهش بود، آنها به سمت منابع آبی پایدارتر مهاجرت میکردند، بنابراین منطقی است که هابیتها هم دنبالشان بروند».
بازسازی انسان فلورسی
حرکت به سمت سواحل ممکن است هابیتها را با گروههای Homo sapiens (انسانهای مدرن) که در حال گسترش در منطقه بودند، مواجه کرده باشد. این مواجهه میتوانسته به رقابت بر سر منابع و حتی درگیری بین گروهها منجر شود. افزون بر این، فوران آتشفشان حدود ۵۰.۰۰۰ سال پیش شرایط را برای هابیتها بدتر کرده است.
جولین لویز، دیرینشناسی که در این مطالعه شرکت نداشته گفته: «این مطالعه واقعاً تأثیرگذار به نظر میرسد. کاهش بارش میتواند تأثیر زیادی بر جزیره کوچکی مثل فلورز داشته باشد.»
«فضای جزیره محدود است و تنها چند نوع محیط زیستی میتواند در آن وجود داشته باشد. وقتی شرایط خشکتر میشود، یک حیوان نمیتواند به سادگی از جزیره خارج شود و هر پناهگاهی که بتواند استفاده کند، یا از بین میرود یا بسیار شلوغ میشود».
دِبی آرگ، مدرس افتخاری دانشکده باستانشناسی و انسانشناسی دانشگاه ملی استرالیا که در این تحقیق شرکت نداشته هم این پژوهش را تحسین کرد و گفت: «این مقاله دیدگاه بسیار خوبی از تغییرات محیطی در منطقه ارائه میدهد و کمک ارزشمندی به شناخت شرایط گذشته فلورز است.»
مترجم: زهرا ذوالقدر
منبع: FARADEED.R